Opis wady
Brak lub zarośnięcie zastawki trójdzielnej znajdującej się pomiędzy prawym przedsionkiem a prawą komorą
Nie ma przepływu krwi z prawego przedsionka do prawej komory
Krew z prawego przedsionka płynie przez ubytek przegrody międzyprzedsionkowej do lewego przedsionka a następnie do lewej komory
Dalszy przepływ krwi zależy od odmiany anatomicznej wady. W najczęstszej postaci aorta odchodzi z lewej komory, pień płucny jest zwężony, odchodzi z prawej komory a krew dopływa do niego przez ubytek przegrody międzykomorowej.
Objawy
Objawy zależą od odmiany anatomicznej wady.
W najczęstszej postaci, w której pień płucny odchodzi z prawej komory i jest zwężony objawy obejmują:
sinicę
duszność
męczenie się, trudności w karmieniu
słaby przyrost masy ciała
W postaciach bez zwężenia pnia płucnego przepływ krwi przez płuca jest zwiększony, najczęściej występują objawy niewydolności serca.
Leczenie
Przed korekcją chirurgiczną może być konieczne:
Utrzymanie drożności przewodu tętniczego przy pomocy wlewu Prostaglandyny E 1 - w postaciach ze znacznym ograniczeniem napływu do płuc od strony serca
Wykonanie zabiegu Rashkinda - przerwanie cewnikiem zakończonym balonem przegrody międzyprzedsionkowej w miejscu fizjologicznego otworu owalnego lub powiększenie ubytku przegrody międzyprzedsionkowej, co umożliwia swobodny przepływ krwi z prawego do lewego przedsionka
Leczenie chirurgiczne - rodzaj leczenia zależy od odmiany anatomicznej wady. Zwykle jest ono dwuetapowe
Zespolenie Glenna - połączenie żyły głównej górnej z prawą tętnicą płucną, a następnie
Operacja metodą Fontana - dołączenie żyły głównej dolnej do tętnicy płucnej co całkowicie oddziela krążenie z krwią utlenowaną od krążenia z krwią nieutlenowaną
Czasem konieczne są zabiegi poprzedzające operację Glenna i Fontana:
Zespolenie systemowo-płucne (najczęściej połączenie między tętnicą podobojczykową a tętnicą płucną- zespolenie Blalock-Taussig) w przypadku znacznego utrudnienia dopływu krwi do płuc lub przy niedorozwoju tętnic płucnych
Banding pnia płucnego (założenie opaski zwężającej pień płucny) w odmianach anatomicznych, w których jest wysokie ciśnienie w pniu płucnym (np. gdy pień płucny odchodzi z komory lewej)